Κάψια
Η Κάψια βρίσκεται σε μια κοιλάδα ανατολικά του Μαινάλου, σε υψόμετρο 700 μ. Είναι περισσότερο γνωστή για την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, δωρεά του Πατριαρχείου Μόσχας, και για το σπήλαιο Κάψια, που εξερευνήθηκε το 1892 από τον Έλληνα μηχανικό N.-A. Σιδερίδη και τους γάλλους Ch. Gadouleau και J. Valiche. Το σπήλαιο Κάψια βρίσκεται 1 χιλιόμετρο από το χωριό Κάψια, στο νοτιοδυτικό άκρο της πεδιάδας της Αρχαίας Μαντινείας. Είναι μέρος ενός συστήματος ενεργών και ανενεργών μικροσκοπικών λιμνών. Μπροστά από την είσοδο είναι τρεις μικροσκοπικές λίμνες. Μέσα στο σπήλαιο έχει βρεθεί υλικό ανθρώπινου οστού,το οποίο σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές προέρχεται από άτομα που πνίγηκαν κατά τη διάρκεια των πλημμύρων στη σπηλιά. Το σπήλαιο χρησιμοποιήθηκε από τον άνθρωπο κατά τη νεολιθική, την ελληνιστική περίοδο και τον τέταρτο έως τον έκτο μ.Χ. αιώνα. Το σπήλαιο Κάψια έχει έναν πλούτο από πολύχρωμους μεγάλους σταλακτίτες και άλλους συσσωματωμένους σχηματισμούς υπέροχης ομορφιάς. Αυτό το μοναδικό κομμάτι της φυσικής τέχνης συναρπάζει τον επισκέπτη με τα εκθαμβωτικά χρώματα του πράσινου, το απίστευτο κόκκινο και την ώχρα, να αναμειγνύονται με λαμπρό λευκό.
Το ξενοδοχείο Kaltetziotis βρίσκεται στο χωριό Κάψια.
